به گزارش سایت پیشکسوتان پرسپولیس ، صورت خود محافظت می‌کرد، از کنار نیمکت به سمت تونل ورزشگاه تختی رفت تا از خشم بخشی از هواداران در امان بماند. تصویری که برای بسیاری یادآور روزهای تلخ یحیی گل‌محمدی پس از ناکامی در لیگ قهرمانان آسیا بود؛ با این تفاوت که هاشمیان هنوز در ابتدای مسیر مربیگری خود قرار دارد و حتی طعم اولین شکست را هم نچشیده است.
با این حال شعارهای «حیاکن، رهاکن» خیلی زود او را نشانه رفتند. اگرچه این واکنش همه‌گیر و عمومی نبود، اما نمادی از انتقادهای تند و بی‌صبری برخی هواداران است؛ انتقادهایی که به گفته امید عالیشاه، کاپیتان تیم، بیشتر ریشه در نارضایتی از مدیریت باشگاه دارد و اکنون دامان سرمربی را هم گرفته است.
هاشمیان در هفته‌های اخیر به دلیل سکوتش درباره عملکرد باشگاه در نقل و انتقالات، از سوی بخشی از هواداران به هم‌سویی با مدیریت متهم شده است. اما سرمربی سرخ‌ها ترجیح داده در نخستین ماه حضورش در تیم، اختلافات را علنی نکند. او حتی با رد پیشنهاد جذب بازیکنان خارجی بی‌کیفیت، تلاش کرده استقلال فنی خود را حفظ کند و در عین حال مانع هدررفت منابع مالی باشگاه شود.
با این حال، در فوتبال تنها نتیجه و نمایش زیباست که می‌تواند آرامش سکوها را برگرداند. پرسپولیس مقابل چادرملو برای بیش از یک ساعت حتی موقعیت جدی خلق نکرد و در نهایت دو امتیاز مهم را از دست داد. هواداران در چنین شرایطی طبیعی می‌دانند کادرفنی را هم در دایره انتقادات خود قرار دهند، هرچند پرتاب سنگ و بطری به هیچ عنوان قابل توجیه نیست.
اکنون پرسپولیس در شرایطی قرار دارد که با دو پیروزی مقابل ملوان و گل‌گهر می‌تواند ۱۲ امتیازی شود؛ رقمی که استاندارد یک تیم مدعی است و می‌تواند به هاشمیان فرصت دهد تیمش را سازماندهی کند. در فوتبال ایران، فاصله میان شعارهای خشمگین و فریادهای شادی روی سکوها کوتاه است؛ به شرطی که توپ هر طور شده از خط دروازه حریف عبور کند.
شما هم می توانید در مورد این خبر نظر بدهید