به گزارش سایت پیشکسوتان پرسپولیس ، سروش رفیعی زمانی در فجر سپاسی نام خود را بر سر زبان‌ها انداخت؛ هافبکی پست ۸ با تکنیک ناب، هوش تاکتیکی بالا و قدرت ویژه در خواندن جریان بازی. او به‌سرعت به عنوان یک پلی‌میکر ممتاز مطرح شد و همین درخشش مسیرش را به تیم ملی و سپس پرسپولیس هموار کرد. رفیعی از آخرین نسل هافبک‌های بازی‌ساز کلاسیک در فوتبال ایران به‌شمار می‌رفت.
با این حال طی سال‌های گذشته، با افزایش سن و تغییر سبک فوتبال ایران، سروش کمتر در مرکز توجه قرار داشت. سبک بسته و تدافعی تیم‌ها باعث شد او بیشتر در نقش یک هافبک شماره ۶ دیده شود و طبیعتاً آمار گل و پاس گلش نیز افت قابل ملاحظه‌ای پیدا کند. در این سال‌ها حاشیه‌ها بیشتر از عملکرد فنی او مطرح بود.
اما با بازگشت اوسمار ویه‌را به نیمکت پرسپولیس، ورق برای سروش برگشته است. مربی جدید نه‌تنها رفیعی را به نقش اصلی‌اش بازگردانده، بلکه اعتماد به نفس و آزادی عملی که مدت‌ها از او گرفته شده بود را دوباره به او بخشیده است. نتیجه؟ یک سروش تازه‌نفس و موثر که در دو بازی متوالی گل اول سرخ‌ها را به ثمر رسانده است.
در هفته دهم برابر استقلال خوزستان، رفیعی در دقیقه ۱۶ قفل بازی را شکست؛ گلی که پایه‌های پیروزی را گذاشت. یک هفته بعد در قزوین و دیدار هفته یازدهم مقابل شمس‌آذر، این بار در دقیقه ۹ بار دیگر گل اول بازی را ثبت کرد و تیمش را جلو انداخت.
بی‌تردید نزدیک‌تر شدن او به دروازه، نقش مهمی در این احیا داشته، اما مهم‌تر از آن اعتماد و نقشی است که اوسمار دوباره به او داده است. سروش رفیعی حالا یکی از نشانه‌های واضح تأثیرگذاری اوسمار بر پرسپولیس و نمونه‌ای از تحول تاکتیکی تازه در تیم است.
شما هم می توانید در مورد این خبر نظر بدهید