به گزارش سایت پیشکسوتان پرسپولیس ، برانکو ایوانکوویچ، سرمربی کنونی تیم ملی چین، در ابتدای صحبتهایش درباره حضور در ایران، از آرزوی خود برای دیدن فرهنگهای گوناگون در جهان گفت و اذعان داشت که برداشت او از ایران، پس از ورود کاملاً با آنچه شنیده بود متفاوت بوده است. او از زیبایی ایران و مردمان فوقالعاده آن با فرهنگی غنی ابراز شگفتی کرد و به یاد آورد که پیش از حضور جدی، شور و اشتیاق ایرانیها به فوتبال را در جام جهانی ۱۹۹۸ و سپس در زمان حضور با بلاژوویچ، با تماشای صد هزار نفر در ورزشگاه از نزدیک دیده بود. برانکو با اشاره به مثال قهرمانی اخیر تراکتور، تأکید کرد که باور اولیهاش مبنی بر علاقه شدید همه اقشار جامعه به فوتبال، کاملاً به واقعیت تبدیل شده و فوتبال در ایران اولویت اول است؛ کشوری که او آن را یک کشور درجه یک فوتبالی خواند.
خاطرات تیم ملی؛ از درخشش در ۲۰۰۴ تا چالشهای ۲۰۰۶
برانکو در ادامه به دوران حضورش در تیم ملی ایران پرداخت و از آمادگی تیم برای جام ملتهای ۲۰۰۴ آسیا گفت. او بازی یکچهارم نهایی مقابل کرهجنوبی را بهترین بازی ممکن توصیف کرد که منجر به پیروزی ۴ بر ۳ برابر تیمی شد که در جام جهانی قبل نیز عملکرد خوبی داشت. وی به سختی بازی نیمه نهایی مقابل چین میزبان اشاره کرد که تیم ایران با یک بازیکن کمتر به تساوی رسید و در ضربات پنالتی مغلوب شد. برانکو با یادآوری ضربه پنالتی پنجم که توسط کاپیتان به شکل چیپ زده شد و از دست رفت، گفت که چین به فینال رسید، در حالی که ژاپن که در گروهی مقابل ایران حرفی برای گفتن نداشت، قهرمان شد.
سرمربی سابق تیم ملی درباره جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان نیز صحبت کرد و از اهمیت حضور بازیکنانی چون علی کریمی و وحید هاشمیان که در آلمان بازی میکردند گفت. او به مصدومیت طولانی علی کریمی پیش از جام جهانی (۹۳ روز دوری از میادین) و سختی آمادهسازی او در فاصله سه ماه تا مسابقات اشاره کرد. برانکو یادآور شد که کریمی در بازی دوستانه با کرواسی پس از ۲۰ دقیقه به دلیل تشدید مصدومیت (که پیشتر در بازی هامبورگ رخ داده بود) نتوانست ادامه دهد و این مسئله آمادهسازی تیم را دشوار کرد. او با مرور بازیهای مرحله گروهی گفت که ایران مقابل مکزیک بازی خوبی ارائه داد اما به دلیل بیتجربگی شکست خورد و حداقل شایسته یک امتیاز بود. بازی با پرتغال با حضور ستارههایی چون فیگو، رونالدو و دکو بسیار سخت بود و پس از آن نیز آنگولا قرار داشت. برانکو چالشهای آمادهسازی تیم را دلیل اصلی نتایج آن دوره دانست.
نگاهی به ستارههای تکرارنشدنی ایران
برانکو با تمجید فراوان از ستارههای فوتبال ایران، علی دایی را نه تنها برای ایران و آسیا، بلکه در سطح جهان از بهترینها خواند و به خصوصیات شگفتانگیز، ذهنیت بینظیر و جایگاه اسطورهای او اشاره کرد. وی گفت که دایی در تمرینات نیز استانداردهای بالایی داشت و برای تغذیه او در زمین، وجود بازیکنانی مانند علی کریمی، وحید هاشمیان و مهدی مهدویکیا بسیار کمککننده بود. برانکو به اینکه کریستیانو رونالدو دو سال برای شکستن رکورد دایی صبر کرد اشاره کرد و گفت که رونالدو به عنوان بهترین بازیکن جهان، بهتر میتواند درباره کیفیت دایی صحبت کند. او از تعهد دایی به تیم ملی حتی با وجود نظر سرمربی باشگاهش گفت و احترام فوقالعادهای که مردم برای او و علی کریمی قائل هستند را ستود و تأکید کرد که این دو ستاره بزرگ حتی امروز نیز در لیست بازیکنان محبوب مردم قرار دارند و ایرانیها برای پیشکسوتان خود، بهویژه این دو نفر، احترام ویژهای قائلاند.
دوران پرسپولیس؛ از نجات از سقوط تا فینال آسیا
سرمربی سابق پرسپولیس به دوران حضورش در این باشگاه پرداخت و یادآور شد که چند هفته مانده به پایان لیگ، هدایت تیمی را بر عهده گرفت که خطر سقوط آن را تهدید میکرد. او پس از ۱۰ سال به ایران بازگشته بود اما با احترام ویژهای روبرو شد. برانکو هدف خود را قهرمان کردن تیمی اعلام کرد که تنها ۸ بازیکن مناسب برای فصل بعد داشت (از جمله ۳ دروازهبان). او در اولین کنفرانس مطبوعاتی، با وجود لبخندهای حاضران، از هدف جنگیدن برای قهرمانی صحبت کرد و گفت که این حرف از صمیم قلبش بوده است. وی افزود که تیمش در فصل اول آماده قهرمانی بود اما اصلیترین اشتباه در بازی مقابل گسترش فولاد در تبریز رخ داد؛ بازی سادهای که تیمش تصور میکرد قهرمانی قطعی شده است. برانکو با اشاره به پیروزی ۴ بر ۲ در آن بازی، گفت که به دلیل دو گلی که در آن دیدار دریافت کردند، در هفته آخر قهرمانی را از دست دادند (احتمالاً به دلیل تأثیر بر تفاضل گل).
او ادامه داد که پس از آن، تیم را اصلاح کرد و پرسپولیس برای سه سال پیاپی قهرمان ایران شد. برانکو به چالش بزرگی اشاره کرد که باشگاه به دلیل محرومیت دو ساله از سوی فیفا با آن روبرو بود و نتوانست بازیکنی جذب کند. او با تأکید بر شناخت کاملش از بازیکنان خود، گفت که میدانست با همین نفرات میتواند سالها قهرمان باشد. رفتن به فینال لیگ قهرمانان آسیا با همان تیم که درهای ورود بازیکن جدید به رویش بسته بود، کار بسیار سختی بود که به آن افتخار میکند. او به حضور ۱۰۰ هزار تماشاگر و حتی اینفانتینو در ورزشگاه در بازی فینال اشاره کرد و باورش سخت بود که با تنها ۱۱ بازیکن اصلی، مغلوب شدند.
دلیل جدایی و نگاه به محرمی و طارمی
برانکو درباره جداییاش از پرسپولیس، سخت بودن این تصمیم را به دلیل هواداران پرتعداد (۴۰ میلیون تخمین زده شده) و حضور هفتگی ۱۰۰ هزار نفر از آنها در ورزشگاه بیان کرد. وی به شور و هیجان دربی پرسپولیس و استقلال اشاره کرد که مردم از سه روز قبل چادر میزنند و هر دو تیم نیمی از ورزشگاه را پر میکنند، به این معنی که میزبان و میهمان معنی ندارد و تنها برد مهم است. او تمایل به ماندن در پرسپولیس را داشت اما در چهار سال با چهار مدیر و رویکرد متفاوت روبرو شد و با وجود کارهای زیادی که انجام داد، به این نتیجه رسید که باید جدا شود.
در مورد صادق محرمی، برانکو گفت که او را به باشگاه دینامو زاگرب توصیه کرده و خودش باعث شده بود که در ۲۰ سالگی ملیپوش شود. او محرمی را بازیکن خوبی دانست اما اشاره کرد که در آن مقطع به معیارهای او (یا شاید باشگاه) کاملاً راضی نبوده و باشگاه پرسپولیس به فکر فروش او برای آینده باشگاه بود، در حالی که برانکو معتقد بود بازیکنانش را بهتر از خودشان میشناسد. وی صادق را بازیکنی تهاجمی و سریع توصیف کرد که نیاز به حمایت عاطفی دارد. برانکو گفت که هر بار محرمی برای دینامو بازی کرده، خوب بوده اما نمیداند چرا فرصت بازی مداوم پیدا نکرده است. او وضعیت محرمی را در دینامو سردرگمکننده خواند و معتقد است که سرمربیان مختلف نتوانستهاند ارتباط لازم را با او برقرار کنند.
در پایان، برانکو درباره مهدی طارمی صحبت کرد و گفت که او را به باشگاههای کرواسی (از جمله اوسییک و دینامو) پیشنهاد داده بود. او طارمی را بازیکنی با پتانسیل استثنایی، زیرک، سریع و قوی در دوئلها خواند. برانکو مسیر حرفهای طارمی از قطر به باشگاه کوچک ریو آوه و سپس پیوستن به اینتر در ۳۰ سالگی را مرور کرد و دوباره او را بازیکنی استثنایی و حیلهگر توصیف کرد و گفت که از کار کردن با او افتخار میکند.
شما هم می توانید در مورد این خبر نظر بدهید