به گزارش سایت پیشکسوتان پرسپولیس ، در دیداری که با تساوی بدون گل پرسپولیس مقابل استقلال خوزستان و کاهش شانس‌های قهرمانی همراه شد، لحظه‌ای صمیمی و دل‌گرم‌کننده پیش از شروع بازی توجه‌ها را به خود جلب کرد. سردار دورسون، مهاجم گلزن ترک‌تبار سرخ‌ها، با اشاره‌هایی دوستانه و توصیه‌هایی انگیزشی، با علیرضا عنایت‌زاده صحبت می‌کرد؛ هافبک جوانی که نخستین حضورش در ترکیب اصلی را تجربه می‌کرد.
علیرضا عنایت زاده ، متولد فروردین ۱۳۸۳ در بابل، بازیکنی از دل آکادمی پرسپولیس است که پس از سال‌ها تلاش، سرانجام به ترکیب بزرگسالان رسید. او فوتبالش را از سنین پایین در مدرسه فوتبال کیا آغاز کرد و در ۱۴ سالگی پیراهن آکادمی پرسپولیس را به تن کرد. درخشش در تیم‌های پایه و تیم ملی جوانان باعث شد یحیی گل‌محمدی در سال ۱۴۰۲ به او اعتماد کرده و قراردادی سه‌ساله با این هافبک باهوش امضا کند.
اما همه‌چیز طبق برنامه پیش نرفت؛ مصدومیت رباط صلیبی خیلی زود، رؤیای حضورش در سطح اول فوتبال را به تعویق انداخت. او با پشتکار و تلاش فراوان، در تابستان ۱۴۰۳ زیر نظر گاریدو به تمرینات بازگشت و با درخشش در اردوهای پیش‌فصل، خودش را به کادرفنی تحمیل کرد.
علیرضا عنایت زاده که در دیدار مقابل استقلال خوزستان برای ۶۲ دقیقه در میدان حضور داشت، با بازی سنجیده و پاس‌های دقیقش یکی از امیدهای آینده سرخ‌پوشان را به نمایش گذاشت. در شرایطی که بسیاری از بازیکنان پرسپولیس بیمار بودند و نمایش تیمی ناامیدکننده‌ای رقم خورد، این جوان مازندرانی از معدود نکات مثبت تیمش بود. او با الگو گرفتن از همشهری‌اش، مرتضی پورعلی‌گنجی، و حمایت‌هایی که از جانب باتجربه‌هایی چون عالیشاه و امیری دریافت کرده، با اعتماد به نفس بالایی بازی کرد.
حمایت روحی سردار دورسون پیش از آغاز مسابقه و نمایش قابل قبول این جوان، گویای آن است که پروژه پوست‌اندازی در پرسپولیس آغاز شده است. هرچند دو امتیاز حساس از دست رفت، اما شب تلخ سرخ‌ها برای علیرضا عنایت‌زاده شیرین و خاطره‌انگیز بود؛ شروعی امیدوارکننده برای یک ستاره احتمالی آینده.
شما هم می توانید در مورد این خبر نظر بدهید